Inmiddels ben ik vier maanden in Australië, ‘time flies’ en auto’s niet. Huh? Nee.. Auto’s vliegen niet! Ik ben daar persoonlijk getuige van geweest. Ik hoor je denken ‘vertel me meer Anneke, ik hang aan je toetsenbord’. Vooruit dan, blog nummertje 2!
In mijn laatste, tevens ook mijn eerste en tevens ook mijn enige blog tot nu toe kun je lezen dat ik het avontuur op een olijvenboerderij ben aangegaan, en dat is waar ik ontdekte dat auto’s niet kunnen vliegen.
Mam, ik weet nog dat ik naar jou appte ‘dit is te mooi om waar te zijn’, en dat was het. Ik kreeg de kans om veel te werken, vooral aan mijn geduld.
De eerste weken werkte ik in Gingin, een gehucht naast Perth in de middle of knowwhere. Eén keer per anderhalf week deden we boodschappen omdat de supermarkt tachtig kilometer verderop was. We leefden buiten, omdat er geen binnen keuken of woonkamer was. De douche was dertig meter verderop, ik denk dat dat best luxe is want stel je bent heel rijk en je hebt een heel groot huis dan is er een kans dat je badkamer zo ver van je slaapkamer verwijderd is ook aannemelijk groot, en dan kan het luxe worden genoemd. Maar ik denk dat het vooral het geval is wanneer de architect is vergeten om in alle vijftien slaapkamers een badkamer te plaatsen. Het enige verschil is misschien dat er in huizen als deze geen schorpioenen zijn die de badkamervloer onder de loep nemen. Maar dit terzijde.
De dagen bestonden uit werken op de oogstmachine, wachten… op de heftruck springen en alle bins op de aanhanger laden, en weer wachten… en weer op de oogstmachine rijden, of toch niet... Ja toch wel. ‘KRRRRRR SPCHIIIEEEE’, dat is het geluid van een olieslang die los raakt, of “DRRRR..R..RR..” het geluid van een lege accu. Maar ‘PRRrrrrr r.r.r...’ was toch wel het meest bekende geluid, in de laatste weken begon het ook een vertrouwd geluid te worden. Want dat was het geluid van de schudder die kapot ging en dat was het begin van mijn avontuur in het testen van mijn geduld. Meestal waren er veel klusjes die ik tussendoor even kon doen, ik sprong op de heftruck of haalde heel dapper de stroommeter uit de gereedschaps kist om te ontdekken waar het probleem lag van het defecte licht maar soms liep ik maar gewoon met Sady of Carolien tussen de olijfbomen door om 10000 stappen te bemachtigen voor die dag.
‘I dont know who is testing my, but it’s crazy at the moment’ vertelde Ian (mijn werkgever) mij in de auto na een bezoek aan de plaatselijke kerk. We waren inmiddels op de nieuwe bestemming en Ian had tegenslag na tegenslag, elke dag ging er wel iets stuk. En als er niets met de machines was dan was er wel een andere factor waardoor we niet konden werken.
De nieuwe bestemming was prachtig, we hadden twee luxe chalets en we waren op tien minuten afstand van de olijvenboerderij. In mijn vrije tijd, en die was er genoeg, kon ik hier sporten en wandelen en dat was heel fijn. Maar de machines bleven stuk gaan, waardoor Ian de halve dag aan het repareren was terwijl hij shifts maakte van zes tot elf/twaalf in de avond enn het dreef hem inderdaad tot het punt dat hij dacht te kunnen vliegen met de auto.
Het was 6 uur in de morgen en ik hoefde die avond geen buikspieroefeningen meer te doen.. ik heb zo hard gelachen de hele dag, ik denk dat het de adrenaline was.. Ian was weer even met beide benen op de grond gezet, en wakker geschud, dat vooral.
Wat was nou het geval, we moesten nog even snel langs de loods, dus we stopten voor de deur. Ian pakte snel iets uit de loods en stapte weer in de auto, terwijl hij het laaste slaapzand uit zijn ogen wreef reed hij van een betonnen fundering de afgrond in. Het was ongeveer anderhalf tot twee meter hoog. Maar die twee seconden leken tien minuten, tien minuten van natuurrampen, auto ongelukken en andere verklaringen voor waarom ik in die twee seconden door de auto leek te vliegen, ik zag het zakje met mijn lunch in slow motion mijn hoofd voorbij komen.
Daarna volgde er een lange stilte in de auto, waarop ik mijn lachbui voelde aankomen, ja ik heb een ongezonde coping als het gaat om gevaarlijke dingen, ik moet dan altijd lachen.
Een ruwe schets...
Mythe busted: auto's kunnen niet vliegen!!
Reactie plaatsen
Reacties